Założyłem, że przeczytanie tej książki zajmie mi tydzień. Myliłem się. John Grisham stworzył tak fenomenalną fabułę, że nie byłem w stanie się od niej oderwać. Po dwóch dniach mogłem spokojne odłożyć książkę za półkę – moja szaleńcza ciekawość dotycząca losu głównego bohatera została w końcu zaspokojona.
Więzienny prawnik – Idea
W Stanach Zjednoczonych wydarzyła się sytuacja niesłychana – zamordowany został sędzia federalny. Cały kraj w zniecierpliwieniu śledzi działania policji. Wszyscy chcą się dowiedzieć kto i dlaczego zabił urzędującego sędziego. Jednak organy ścigania nie są w stanie podjąć nawet najmniejszego tropu, który zbliżyłby ich do odkrycia prawdy. Pewnego dnia do naczelnika więzienia we Frostburgu zgłasza się więzień, który twierdzi, że wie kim jest zabójca. W zamian za informacje żąda wyjścia na wolność. Czy funkcjonariusze uwierzą byłemu prawnikowi, który został skazany za pranie brudnych pieniędzy? Czy rzeczywiście zna on prawdę?
Więzienny prawnik – Zalety
Wciągająca intryga
Nieczęsto zdarza się książką, która zupełnie mnie zaskakuje. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron miałem wrażenie, że wiem, jak skończy się przedstawiana historia. Ku mojemu zdziwieniu z każdą kolejną stroną akcja była kierowana w zupełnie innym kierunku, niż myślałem. John Grisham wymyślił wspaniałą intrygę, która całkowicie wciąga czytelnika, powodując, że nie jest on w stanie oderwać się od książki.
Różnorodność narracji
Pisarz postanowił nie ograniczać się do jednego sposobu prezentowania historii – zastosował aż dwie formy narracji! Pewne fragmenty książki są przedstawione w narracji pierwszoosobowej z perspektywy głównego bohatera – więziennego prawnika. Kolejne zaś ukazują fikcyjny świat poprzez trzecioosobowego narratora. Bardzo spodobał mi się taki sposób obrazowania opowieści – dodał on nie tylko szczyptę dynamizmu, ale pozwolił również głębiej sportretować główną postać powieści.
Uargumentowany przebieg akcji
Książka, pomimo przewrotnej intrygi, zaskakujących zwrotów akcji oraz szokującego zakończenia, zdołała zachować realizm. Bardzo cenną umiejętnością jest przedstawienie wykreowanej historii w taki sposób, aby była ona dla czytelnika logiczna, racjonalna i spójna. „Więzienny prawnik” zawiera wszystkie te cechy. Każde działania bohaterów są uargumentowane. Książka wprost pokazuje, że można zaskoczyć czytelnika jednocześnie zachowując realizm.
Więzienny prawnik – Wady
Niewidoczne postacie
W książce niewiele miejsca jest poświęcone, aby przedstawić czytelnikowi wygląd postaci. Przez większą część powieści nie miałem informacji o tym, jak są zbudowani bohaterowie, jaką mają sylwetkę, jak wygląda ich twarz, w jaki sposób się poruszają – zupełna pustka. Efekt był taki, że nie byłem w stanie, na podstawie książki, wyobrazić sobie prezentowanych postaci. Z tego powodu straciłem możliwość większego wczucia się i zbliżenia do bohaterów.
Więzienny prawnik – Podsumowanie
Jeśli lubisz thillery, chcesz, aby książka na każdym kroku Cię zaskakiwała i posiadasz wystarczająco dużo samomotywacji do odłożenia powieści, gdy przyjdzie na to pora, to „Więzienny prawnik” jest idealne dla Ciebie. Mi tej ostatniej cechy niestety zabrakło – ale nie żałuję. Daj znać w komentarzu, jak było w Twoim przypadku 🙂
