Przeglądając portale czytelnicze oraz grupy Facebookowe czasami zdarza się, że natrafię na książkową perełkę. Wtedy jedyne czego pragnę, to jak najszybciej zdobyć tę książkę i rozpocząć czytanie. Tak też było w przypadku „Projektu: Prawda”. Książka okazała się jednak czymś więcej niż jedynie perełką – momentami mieniła się niczym wspaniały, drogocenny diament.
„Rewolucyjne metody usprawniające efektywność pracy umysłowej”. Takie hasło na okładce niewątpliwie zachęca i intryguje, aby przyjrzeć się lepiej książce „Mapy twoich myśli”. W końcu kto nie chce zwiększyć maksymalnie skuteczności nauki i zapamiętywania? Gdy dodamy do tego nazwisko Tona Buzana, będącego autorytetem w sprawach technik uczenia się, sukces książki powinien być gwarantowany. Czy rzeczywiście był? Zapraszam do przeczytania recenzji.
„Wszyscy czytają Mroza, przeczytam też ja” – pomyślałem. W tym wpisie opowiem Ci o tym, co najbardziej spodobało mi się w „Kasacji”. Opowiem Ci o tym, co spowodowało, że przeczytałem ją dwa razy szybciej, niż planowałem. Dowiesz się także, dlaczego pod koniec czytania miałem ochotę rzucić tę książkę w kąt pokoju i już nigdy nie wracać do powieści opatrzonych napisem „Remigiusz Mróz”.
Książka poddała we wszelką wątpliwość rzeczy uznawane za oczywiste. Od teraz klaun nie będzie kojarzyć mi się jedynie z miłą postacią rozśmieszającą dzieci. Żółw natomiast zyskał w moich oczach nowe znaczenie – już nie jest tylko mało znaczącym, spokojnym zwierzątkiem. Nawet kran łazienkowy stał się czymś więcej, niż tylko źródłem wody. Według słów z początkowych stron powieści: „Tytułowe To stanowi metaforę tkwiącego w ludziach zła”. I właśnie temu zagadnieniu autor poświęca ponad tysiąc stron swojego dzieła.
Podobno trafiła na czołówki list bestsellerów, jednak na próżno szukać jej w polskich księgarniach. Zdobycie tej książki stanowiło spore wyzwanie. Czy powieść, która jest debiutem Wulfa Dorna, rzeczywiście okaże się „wstrząsającym thrillerem”?
Tutaj słowa nie wystarczą – myślę, zabierając się za napisanie recenzji. A jednak Richardowi Flanaganowi wystarczyły, by stworzyć powieść, która zdobyła nagrodę Bookera i została okrzyknięta jedną z najlepszych książek ostatnich lat. Zrecenzowanie „Ścieżek północy” jest trudniejsze niż mi się wydawało.
„Przeczytaj ją i zacznij się bogacić!” – brzmi napis na okładce. Czy książka, która ma 167 stron będzie w stanie uczynić Cię bogatym? Bardzo łatwo jest obiecywać, trudniej obietnicę zrealizować. Sprawdziłem, w jaki sposób zrobił to T. Harv Eker.
Wchodzisz do sklepu chcąc kupić jakiś popularnonaukowy miesięcznik. Patrzysz uważnie na regał. Widzisz ogromną gamę magazynów. Wzrok Twój pada na „Wiedzę i Życie” oraz „Świat Wiedzy”. Który z nich wybrać? Nie wiesz? Sprawdziłem i porównałem oba. Zapraszam do pierwszej bitwy magazynów.
Tytuł książki nawiązuje w drwiący sposób do Belzebuba, wodza demonów. Przerażające zło, wzrastająca nieuczciwość, ogromna zawiść, niepohamowana agresja – może zrodzić się i eskalować nawet w pozornie najniewinniejszych osobach. Co skrywa w sobie książka, wydana w Polsce dokładnie pół wieku temu?
Tomasz Raczek radzi, by przy oglądaniu filmu wpatrywać się głównie w siebie – dzięki temu będziemy w stanie dobrze ocenić dane dzieło. Myślę, że podobnie jest z książkami. Czytając „Straszną nowinę o okrutnym mordzie Szymona Abelesa” przepełniała mnie złość zmieszana z rozczarowaniem.